Татар халкының “Кем нәрсә ярата” әкиятенә ияреп икенче кечкенәләр төркемендә әкият сәхнәләштерү.

Җиһазлау:ишегалды күренеше, матур бизәкле йорт, агачлар, эскәмия.

Катнашалар: балаларның барсында катнаштыру исәбе белән әзерәк өстәмәләр кертелде. Әби,песи-мыраубикә,әтәч-кикрикүк, эт-Акбай, кәҗә-Мәкәрҗә, куян-Наян, керпе-Энәбай, аю-камытаяк, кү-бәләкләр, үрдәк бәбкәләре.

Җәйге, иртәнге көн. Музыка астында күбәләкләр очып керә, бииләр.Әкияттә катнашучылар керә, йокыдан торганнар, киере-ләләр.

Әби:и-и-и дусларым тордыгызмы?Хәерле иртә барыгызга да, көннәрегез уңышлы булсын.

Бергә: хәерле иртә әбекәй.

Җыр: “әтәчем” барысы бергә җырлыйлар.

Берничә бала үрдәк бәбкәләре булып керәләр.

Бию: “Үрдәкләр”

Әби: ял итеп алдык, ә хәзер әйдәгез иртәнге ашны ашап алыйк.(әби дусларының яраткан ризыкларын алырга кереп китә.)

Песи:мияу,мияу-песи мин,

Мыраубикә- исемем.

Иң тәмле сый-сөт.Сөттән соң тычкан да тотып җибәрсәң, бигерәктә шәп була инде ә! Тик тычканны тотуы кыен шул.

(Әтәч тавышы ишетелә)

Әтәч: Кик-ри-күк, кик-ри-күк-

Мин-Әтәч сөйлим шулай!

Песи:ә син, Кикрикүк, сөт яратасыңмы?

Әтәч:И-и-и! Нәрсә соң ул сөт?Ул бит сыек, тамак туйдырмый.Ә менә ярма бөртекләрен тук-тук чүпләсәң-менә шунда тамак тук-тук-тук була!

(Эт өргән тавыш ишетелә)

Эт: һау-һау-һау, ә мин- маэмай.

Исемем минем-Акбай!

Әтәч: ә син, Акбай, ярма ашыйсыңмы?

Эт:юк-юк!? Ярма чүпләп тамак туймый,менә сөяк кимерсәң, чынлап та әйбәт була, шунда ук тук буласың.

(кәҗә тавышы ишетелә)

Кәҗә: мә-ә-ә!Мә-ә-ә!

Ә мин кәҗә булам,

Исемем минем-Мәкәрҗә!

Эт:Ә син, Мәкәрҗә,сөяк кимерәсеңме?

Кәҗә: И-и-и!Нәрсә соң ул сөяк? Менә кәбестә булса икән, иң тәмле азык- кәбестә!

Әби чыга:и-и-и дусларым карагыз әле, безгә кунаклар да килгән икән бит...

Куян:исәнмесез, ә мин куян булам

Исемем минем –Наян.

Кәҗә: Ә син Наян кәбестә яратасыңмы?

Куян:кәбестәдә бик тәмле, ә менә мин кишерне күбрәк яратам.

(Керпе керә.)

Керпе: Мин керпе булам

Исемем –Энәбай.

Куян: Ә син, Энәбай нәрсә яратасың?

Керпе: Нәрсә бик тәмле дисезме? Алмадан да тәмлесе юк инде,үзе сусылдыр, ул гөмбәсен әйтәсеңме инде!

(Аю керә)

Аю: Алмасы да тәмле, ә менә бал булса тагын да яхшырак! Менә мин сезгә күчтәнәчкә бал алып килдем,авыз итеп карагыз әле.

Әби: Ай, Камытаяк, күчтәнәчең өчен бик зур рәхмәт. Минем дусларымның да сиңа бүләге бар.Дусларым,әйдәгез уйнап күрсәтик әле.

Физкультминутка «Аю килә атлап...”

Әби: Дусларым, Камытаякның күчтәнәче сезгә ошадымы?

(Песи, эт, кәҗә бәхәсләшә башлыйлар.)

Песи: миңа сөт кирәк.

Эт: Миңа сөяк кирәк.

Әтәч:Ярма, ярма кирәк миңа.

Әби:Туктагыз, бәхәсләшмәгез! Дусларым, менә мин сезгә үзегез-нең яраткан ризыкларыгызны гына алып килдем. Бер- беребез белән дус-тату яшик.

Җыр: “Дустым бар”

Бергәләшеп җырлыйлар һәм шуның белән әкияттә бетә.