Шәхесне үстерүдә яңа мәгълүмати технологияләр куллану – заман таләбе.

Хәзер безнең илдә дөнья мәгариф тирәлегенә керүгә юнәлтелгән яңа мәгариф системасы урнаша бара.Бу эш педагогик фәнгә һәм укыту – тәрбия процессына сизелерлек үзгәрешләр кертә. Ул түбәндәгеләрдән гыйбарәт:

1. белем эчтәлеге яңа күнекмәләр белән баетыла,мәгълүмат белән эш итү сәләте үстерелә, белем бирү программалары индивидуальләштерүгә юнәлтелеп, фән һәм икътисад үсеше проблемалары иҗади хәл ителә;

2. мәгълүмат туплауның гадәти ысуллары – телдән һәм язма сөйләм, телефон һәм радио элемтәсе компьютер чаралары белән алмаштырыла, телекоммуникация чаралары бөтен дөньяда киң тарала;

3. укытучының укучылар белән шәхси юнәшле аралашуы – педагогик процессның мөһим состав өлеше булып тора;

4. шәхесне рухи яктан тәрбияләүгә, кешенең әхлакый йөзен формалаштыруга зур әһәмият бирелә;

5. белем бирү факторларын: мәктәп, гаилә, микро- һәм макросоциумны алга таба интеграцияләү күздә тотыла;

6. иҗтимагый белем дәрәҗәсендәге педагогик технологияләрне булдыруда фәннең әһәмияте арта бара.